ปริมาณเวกเตอร์และปริมาณสเกล่าร์ปริมาณกายภาพแบ่งออกได้ 2 ประเภท
1. ปริมาณสเกล่าร์ คือปริมาณที่บอกแต่ขนาดอย่างเดียวก็ได้ความหมายสมบูรณ์ ไม่ต้องบอกทิศทาง เช่น ระยะทาง มวล เวลา ปริมาตร ความหนาแน่น งาน พลังงาน ฯลฯ
การหาผลลัพธ์ของปริมาณสเกล่าร์ ก็อาศัยหลังการทางพีชคณิต คือ วิธีการ บวก ลบ คูณ หาร
การหาผลลัพธ์ของปริมาณเวกเตอร์ ต้องอาศัยวิธีการทางเวคเตอร์ โดยต้องหาผลลัพธ์ทั้งขนาดและทิศทาง ปริมาณเวกเตอร์
1. สัญลักษณ์ของปริมาณเวกเตอร์
ใช้อักษรมีลูกศรครึ่งบนชี้จากซ้ายไปขวา หรือใช้ตัวอักษรทึบแสดงปริมาณเวกเตอร์ก็ได้
2. เวกเตอร์ที่เท่ากัน
เวกเตอร์ 2 เวกเตอร์เท่ากัน เมื่อเวกเตอร์ทั้งสองเท่ากันและมีทิศไปทางเดียวกัน
3. เวกเตอร์ลัพธ์ใช้อักษร R
4. การบวก-ลบเวกเตอร์
การบวก-ลบเวกเตอร์ หรือการหาเวกเตอร์ สามารถทำได้ 2 วิธี คือ
1. วิธีการเขียนรูป
2. วิธีการคำนวณ
1.1 การหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยวิธีการเขียนรูปแบบหางต่อหัว มีขั้นตอนดังนี้
(1) เขียนลูกศรตามเวกเตอร์แรกตามขนาดและทิศทางที่กำหนด
(2) นำหางลูกศรของเวกเตอร์ที่ 2 ที่โจทย์กำหนด ต่อหัวลูกศรของเวกเตอร์แรก
(3) นำหางลูกศรของเวกเตอร์ที่ 3 ที่โจทย์กำหนด ต่อหัวลูกศรของเวกเตอร์ที่ 2
(4) ถ้ามีเวกเตอร์ย่อยๆอีก ให้นำเวกเตอร์ต่อๆไป มากระทำดังข้อ (3) จนครบทุกเวกเตอร์
(5) เวกเตอร์ลัพธ์หาได้โดยการลากลูกศรจากหางของเวกเตอร์แรกไปยังหัวของเวกเตอร์สุดท้าย เช่น
นิยามต้องทราบ
ถ้า A เป็นเวกเตอร์ใดๆที่มีขนาดและทิศทางหนึ่งๆ เวกเตอร์ -A คือ เวกเตอร์ที่มีขนาดเท่ากับเวกเตอร์ A แต่ มี ทิศทางตรงกันข้าม
1.2 การหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยวิธีการคำนวณ
เนื่องจากการหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยวิธีการวาดรูป ให้ผลลัพธ์ไม่แม่นยำเพียงแต่ได้คร่าวๆ เท่านั้น เพราะถ้าลากความยาวหรือทิศทางลูกศรแทนเวกเตอร์คลาดเคลื่อนเพียงเล็กน้อย ผลของเวกเตอร์ลัพธ์ก็จะคลาดเคลื่อนไปด้วยแต่การหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยการคำนวณจะให้ผลลัพธ์ถูกต้องแน่นอน
การหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยวิธีการคำนวณ เมื่อมีเวกเตอร์ย่อยเพียง 2 เวกเตอร์ จะแบ่งออกเป็น 3 ลักษณะ ดังนี้
1. เวกเตอร์ทั้ง 2 ไปทางเดียวกัน เวกเตอร์ลัพธ์มีขนาดเท่ากับผลบวกของขนาดเวกเตอร์ทั้งสอง ทิศทางของเวกเตอร์ไปทางเดียวกับเวกเตอร์ทั้งสอง
2. เวกเตอร์ทั้ง 2 สวนทางกัน เวกเตอร์ลัพธ์มีขนาดเท่ากับผลต่างของเวกเตอร์ทั้งสอง ทิศทางของเวกเตอร์ลัพธ์ไปทางเดียวกับเวกเตอร์ที่มีขนาดมากกว่า
เพราะฉะนั้น R = B – A เมื่อ B > A , R = A – B เมื่อ A > B
3. เวกเตอร์ทั้ง 2 ทำมุม 0 ต่อกัน สามารถหาเวกเตอร์ลัพธ์โดยวิธีการเขียนรูปสี่เหลี่ยมด้านขนาน โดยให้เวกเตอร์ย่อยเป็นด้านของสี่เหลี่ยมด้านขนานที่ประกอบ ณ จุดนั้น จะ ได้เวกเตอร์ลัพธ์มีขนาดและทิศทางตามแนวเส้นทแยงมุมของสี่เหลี่ยมด้านขนานที่ลากจากจุดที่เวกเตอร์ทั้งสองกระทำต่อกัน
ระยะทาง (Distance) คือ ความยาววัดตามแนวเส้นที่อนุภาคเคลื่อนที่ เป็นปริมาณสเกล่าร์(มีเฉพาะขนาด)หน่วยมาตรฐาน SI คือ “เมตร”
การขจัด หรือ การกระจัด (Displacement) คือ เส้นตรงที่ลากจากจุดตั้งต้นของการเคลื่อนที่ไปยังจุดสุดท้ายของการเคลื่อนที่ เป็นปริมาณเวกเตอร์ มีทั้งขนาดและทิศทาง (คือ ทิศจากที่หัวศรลากจากจุดตั้งต้นไปสุดท้าย)มีหน่วย “เมตร” เช่นกัน
กฏการเคลื่อนที่ของนิวตัน |
กฏข้อที่ 1 .”กฎความเฉื่อย”
“วัตถุจะรักษาสภาพการเคลื่อนที่ในแนวเส้นตรง นอกจากจะมีแรงภายนอกที่ไม่เท่ากับศูนย์มากระทำวัตถุ” กล่าวคือ ถ้าไม่มีแรงภายนอกหรือมีแต่แรงภายนอกนั้นมีแรงลัพธ์ = 0 แล้ว วัตถุจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่กล่าวคือ วัตถุใดที่เคยนิ่งก็จะนิ่งต่อไป หรือ หากวัตถุใดกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่าไรก็จะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่เช่นนั้นตลอดไป
“เมื่อมีแรงภายนอกที่ไม่เท่ากับศูนย์มากระทำวัตถุ จะทำให้วัตถุเปลี่ยนแปลงสภาพการเคลื่อนที่ (มีความเร่งในทิศเดียวกับแรงลัพธ์นั้น) โดยขนาดของความเร่งจะแปรผันตรงกับขนาดของแรงแต่จะแปรผกผันกับมวล ” กล่าวคือ a a F a
ปริมาณเวกเตอร์เป็นปริมาณที่มีทั้งขนาดและทิศทาง การคำนวณมีวิธีการที่ต่างจากการคำนวณในระบบจำนวนธรรมดา เพื่อความสะดวกในการคำนวณ จึงมีการกำหนดสัญลักษณ์ ใช้แทนปริมาณเวกเตอร์ โดยกำหนดว่า ความยาวแทนขนาดของเวกเตอร์ และหัวลูกศรชี้ทิศทางของเวกเตอร์ การคำนวณปริมาณเวกเตอร์ที่นักเรียนในช่วงชั้นนี้ควรทราบ คือ
- การบวกเวกเตอร์
- การคูณเวกเตอร์ (สำหรับนักเรียนที่เลือกเรียนวิชาฟิสิกส์เป็นวิชาเพิ่มเติม)
การเรียกชื่อหรือเขียนชื่อของเวกเตอร์นิยมเขียนแทนด้วยสัญลักษณ์ ดังนี้ หรือ
เวกเตอร์ศูนย์ คือ เวกเตอร์ที่ไม่มีขนาดและทิศทาง แทนด้วยจุด
เวกเตอร์ที่เท่ากันต้องมีขนาดยาวเท่ากันและทิศทางไปทางเดียวกัน
เวกเตอร์ที่ขนาดเท่ากันแต่ทิศทางตรงกันข้าม ถือว่าเป็นเวกเตอร์ที่ไม่เท่ากัน และเครื่องหมายตรงกันข้าม เช่น
ขนาด 4 หน่วยทิศไปทางเหนือ ขนาด 4 หน่วยทิศไปทางใต้ เป็นต้น
การบวกเวกเตอร์ ทำได้ 2 วิธี คือ
- วิธีวาดรูป
- วิธีคำนวณ
- เวกเตอร์ที่ขนานกัน ถ้ามีทิศทางเดียวกันนำขนาดมาบวกกัน ทิศทางของเวกเตอร์ลัพธ์ไปทางเดิม ถ้าเวกเตอร์มีทิศทางตรงกันข้ามนำขนาดของเวกเตอร์มาลบกัน เวกเตอร์ลัพธ์มีทิศทางไปทางเวกเตอร์ที่มีค่ามากกว่า
- เวกเตอร์ที่ตั้งฉากกัน ให้นำเวกเตอร์ทั้งมาบวกกัน โดยชุดที่ทิศทางขนานกันไว้ด้วยกัน จะได้ผลบวกของเวกเตอร์สองชุดตั้งฉากกัน นำผลบวกทั้งสองชุดมาคำนวณโดยใช้ทฤษฎีพีทากอรัส ดังสูตรต่อไปนี้
ให้ เป็นผลบวกของเวกเตอร์ในแนวแกน X
เป็่นผลบวกของเวกเตอร์ในแนวแกน Y
ขนาดของเวกเตอร์ลัพธ์ เท่ากับ ทิศทางของเวกเตอร์ลัพธ์จะทำมุมกับแกน X ซึ่งมีค่า tan ของมุมนั้นเท่ากับ - เวกเตอร์ที่ไม่ตั้งฉากกัน ในกรณีนี้จะต้องทราบขนาดของมุมระหว่างเวกเตอร์กับแกน X หรือแกน Y จึงจะคำนวณได้ วิธีการคือ หาองค์ประกอบของเวกเตอร์ในแนวแกน X และแกน Y ของแต่ละเวกเตอร์ ดังรูป
วิธีวาดรูป เป็นวิธีการเขียนรูปเวกเตอร์ตัวตั้งด้วยลูกศรให้มีขนาดและทิศทางตามที่กำหนด แล้วเขียนลูกศรแทนเวกเตอร์ที่นำมาบวกต่อหัวลูกศรของตัวตั้ง หากมีเวกเตอร์ที่นำมาบวกอีกก็เขียนลูกศรต่อไปอีกจนครบ แล้วจึงลากเส้นจากหางลูกศรที่เป็นตัวตั้งตัวแรกไปยังปลายของลูกศรที่นำมาวาดต่อหลังสุด วัดความยาวของเส้นที่ลากนี้ จะได้ขนาดของเวกเตอร์ที่เป็นผลลัพธ์และทิศทางของเวกเตอร์ลัพธ์มีทิศจากจุดตั้งต้นของเวกเตอร์ตัวตั้งไปยังปลายของเวกเตอร์สุดท้าย หรืออาจกล่าวได้ว่า เวกเตอร์ลัพธ์เป็นด้านสุดท้ายที่มาปิดให้ได้รูปเหลี่ยมครบ
วิธีคำนวณ แยกเป็นวิธีย่อย ๆ ได้ดังนี้
หลังจากนั้นนำองค์ประกอบแต่ละแกนมารวมกัน จะเหลือเวกเตอร์เพียงสองเวกเตอร์ตั้งฉากกัน หลังจากนั้นจึงหาผลบวกของเวกเตอร์ตามวิธีที่เวกเตอร์ตั้งฉากกัน
การคูณเวกเตอร์ มีสองวิธีคือ
- Dot Product ผลคูณของเวกเตอร์ เป็นปริมาณสเกลลาร์
ขนาดของผลคูณหาได้จากสมการ
โดยที่ A และ B เป็นขนาดของเวกเตอร์ที่นำมาคูณกัน
เป็นมุมระหว่างเวกเตอร์ที่นำมาคูณกัน - Croos Product ผลคูณของเวกเตอร์ เป็นปริมาณเวกเตอร์
ขนาดของผลคูณหาได้จากสมการ
โดยที่ A และ B เป็นขนาดของเวกเตอร์ที่นำมาคูณกัน
เป็นมุมระหว่างเวกเตอร์ที่นำมาคูณกัน
ทิศทางของเวกเตอร์ที่เป็นผลลัพธ์หาจากการใช้กฏมือขวาดังนี้
” แบมือขวาออกให้นิ้วทั้งสี่ชี้ไปทางทิศของเวกเตอร์ตัวตั้ง งอนิ้วทั้งสี่ไปหาทิศของเวกเตอร์ที่เป็นตัวคูณ หัวแม่มือชี้ทิศของเวกเตอร์ลัพธ์”